ni: Tsukiko Amano
(Nakakamatay na litrato ikatlo: Ang pinarusahan)
Kung ikaw ay nakatira sa kalaliman ng dagat,
Ako nama'y magiging isang isda
Para lang ma-kasa-ma ka.
Bababa ako sa pinkamalalim na hukay
At mananatili sa kadiliman
At magiging isang anino
Para lang ma-kasa-ma ka.
Ang alaala natin ay malinaw na tumatakbo.
Nalulunod ako~~ sa sarili kong kalungkutan.
Pero wala ka
Alam ko 'yun
ALam ko 'yun
Sumisikat, sumisikat and araw,
nililinis ang buong mundo ko.
May malamig na hanging nagaalis na permanenteng tattoo~
Sa u~~~tak ko.
Kung itong mga salita na 'to ay lilipad papunta sa 'yo.
Matutuwa akong isakripisyo and boses ko
Pa-ra lang dito.
Ang malinaw na sugat at ang kawalan ng pag-asa~,
Ang init na tumatabon sa lahat ng aking kalungkutan.
Gusto ko 'yun
Gusto ko 'yun
Kahit muni-muni lang yun.
Pawala, pawala ang init na tumatangay sa'kin palayo.
Gusto kong matulog sa mapagpa~ta~wa~d mo~ng mga kamay.
Sumisikat, sumisikat ang araw,
Nililinis and buong mundo ko.
Gusto kong matulog sa mapagpata~wa~d mong mga kamay.
Pawala, pawala ang init na tumatangay sa'kin palayo.
May malanghap na hanging nagaalis ng permanenteng tattoo sa u~~~tak ko.
Ang mga alaala ay nawawala sa panahon.
Ako ay isang hikaw na wala manlang karayom.
Nakalimutan ko na, Bigla nalang nawala
Ang boses mo sa gitna ng ingay ng mga tao.
Bigla kong nabitawan, Hindi ko nahawakan.
Ako ay isang hikaw na wala manlang karayom.
Wala manlang natira, nakalimutan ko na.
Ang boses mo ay di ko na mawari.
heart º°‘¨ ӃѺῖ ӍῘɅʓȧҝῚ ¨‘°º heart
